Wat je ook doet, doe het als een malle.
Af en toe is er iemand die mij verwijt dat mijn blog van geen kant klopt. In deze blog wakker ik die ambiguïteit verder aan terwijl ik walgelijke amateur-theologie bedrijf. Hou mijn whisky vast.
Hoe weet je dat je een beetje ingeburgerd bent bij een kerk? Vrij eenvoudig. De startzondag. Laat ik dat uitleggen.
Goed. Doe je afritsbroek met zakken aan de zijkant aan, heuptasje om, knoop een digitaal horloge om je pols en hang je multitool aan je riem. Tijd voor mijn kampeertips voor gevorderden.
Ik raad iedereen aan eens een dagje naar het bezoekerscentrum op de tweedemaasvlakte te gaan. Rammend leerzaam.
Waar ik eerder dacht dat ik me geen zorgen maakte en niet piekerde moet ik nu toegeven dat dit vooral kwam omdat ik niets had om me zorgen over te maken.
Joram en Dinand, samen richting Luxemburg voor een lang weekend. In de blauwe cabrio. Wat kan er ooit foutgaan?
Het is warm in Nederland, en dat betekent een paar dingen. Blinde paniek op de stranden, mensen die opblaasbadjes in de tuin plempen en gehuil in de media over mensen die in korte broek naar werk komen.
Ken je dat? Dat je bij mensen thuis zit en een steigerhouten bordje aan de muur ziet hangen en denkt: waarom vind je dat nu leuk?
Haha, van die mensen die op tweede pinksterdag dan naar de bouwmarkt gaan om te klussen wij zijn gelukkig slimmer dan dat.
In mijn heerlijk linkse twitterbubbel komt bijna elke dag wel een bericht voorbij over hoe je creatief duurzamer kunt zijn met een e-reader of herbruikbare tandenstokers. Kleine kanttekening van mij.
Vorige week was er een groepje uit onze Keniaanse zustergemeente in de kerk. Daar werd afgelopen zondag kort op teruggeblikt. Ieniemienie kleine opmerking van mijn kant.
Daphne en ik zaten enkele weken geleden op een terras, waar we enkele fietsende pensionado's gade sloegen. We kunnen veel van hen leren.
Afgelopen zaterdag. Koningsdag. En je weet wat dat betekent. Samen met Alex naar een volksbuurtje om ons daar superieur te gaan lopen voelen.
Mogelijk ligt het aan mij. Ik blijf het ongemakkelijk vinden om met een groep grotendeels hoogopgeleide goedverdienende witte westerlingen te spreken over dankbaarheid. Niet slecht, niet hypocriet, gewoon ongemakkelijk.
Als je het nieuws hoort, de beelden ziet, de berichtgeving leest. Als je bang bent. #Utrecht